@jacquessmits is een gevaarlijke man

Dit stuk is bedoeld als waarschuwing. Een waarschuwing om niet in zee te gaan met Jacques Smits of de Stichting Kinderontvoering of Interrescue. Ik vind namelijk – en dat is dus mijn persoonlijke mening – dat Jacques Smits een gevaarlijke man is. En ik wil graag uitleggen waarom ik dat vind en waarom ik meen dat een waarschuwing op zijn plaats is.

Het is voor het beeld handig dat u dit blog van mij leest, want daar kom ik als eerste nog even op terug.

Ik heb destijds aangeboden iets over Jacques Smits te schrijven en ik heb daarbij een fout gemaakt. De indruk die Jacques Smits van mij gekregen heeft, toen ik hem aan de telefoon sprak, was dat het een positief stuk zou gaan worden.
Dat werd het niet, om redenen die in het blog staan.
Dat is niet de fout, de fout die ik maakte is dat ik Jacques Smits dat niet vooraf heb laten weten.
Ik zou dat nu anders doen, maar het is zoals het is.
Het doet niets af aan de inhoud van het blog, maar ik ben er niet gelukkig mee. De aandacht van de inhoud van mijn blog werd erg afgeleid daardoor. Het verzwakte mijn verhaal.
Wanneer je iemand als ‘discutabel’ neerzet, dan is het niet handig als je jezelf niet helemaal ‘zuiver op de graat’ voelt.

In het rumoer dat na mijn blog ontstond is er door een Twitter gebruiker voorgesteld om elkaar te ontmoeten. Gewoon, eens aan tafel te gaan om zaken ‘face to face’ uit te spreken.
Die uitnodiging heb ik aangenomen en op een zonnige zaterdagmiddag zat ik met Jacques Smits (en twee anderen) op een terras langs de snelweg bij Apeldoorn.

Het grote probleem dat ik heb met Jacques Smits is dat ik niet vind dat het doel de middelen heiligt, en Jacques Smits wel. Waar Smits zegt dat wanneer het om ‘ontvoerde’ kinderen gaat – ik zet ontvoerde tussen aanhalingstekens omdat ik de term discutabel vind – min of meer alles geoorloofd is, sta ik op het standpunt dat juist wanneer het om kinderen gaat je uiterst voorzichtig en terughoudend moet zijn.
Eén van de zaken die mij enorm tegen de borst stuitte was het gegeven dat Smits een baby met pillen onder zeil bracht en in zwaar verdoofde toestand in een weekendtas een boot op smokkelde.
Ik vind dat vragen om ongelukken, zeer onzorgvuldig en heel gevaarlijk.
Daarover, en over meer zaken spraken wij die middag.

De illusie die ik daarbij had was dat Smits gevoelig zou zijn voor argumenten. Maar dat is hij niet. Wel leek het tijdens het gesprek dat Smits open stond voor veranderingen, maar net zo hard en net zo vaak haalde hij dat dan weer onderuit.
Het ligt allemaal niet aan hem, het zijn ‘de anderen’ die het hem allemaal zo moeilijk maken. Het is de jeugdzorg die het laat liggen, het is justitie, het zijn de journalisten, het is Rita Verdonk, het is, nou ja, iedereen dus.
En ALS Smits al genegen is toe te geven dat er toch minimaal vraagtekens te plaatsen zijn bij de wijze waarop hij zich gedraagt, dan is dat omdat hij zo geworden is. Door.. nou ja, vul maar in.

Even een paar quotes uit het gesprek.
‘Ik was er wel klaar voor, dit gesprek. Ik had wel zoiets van als ze fout willen, dan gaan er dooien vallen.’
‘Ik ben gewoon gek gemaakt! Je wordt echt raar als je, net als ik, getraind ben door de Mossad!’
‘Als iemand nu zegt: die Bouterse moet weg, dan maak ik hem gewoon af! Zo simpel is dat.’
‘Ik ben gewoon gehersenspoeld!’
‘Ik ben voor niemand bang en ga door roeien en ruiten, het boeit me niks of dat nou wel mag of niet, het resultaat, dat telt!’

Deze man is op een missie.
En de missie van Jacques Smits daar is niets mis mee: het terughalen van kinderen die toegewezen zijn aan de ene ouder en zijn meegenomen door de andere ouder.

Maar de wijze waarop Jacques Smits dat denkt te mogen doen (het gebruiken van geweld, het intimideren van mensen, het drogeren van kinderen en het negeren van de wet) vermeerderd met de onuitwisbare indruk die Smits op mij gemaakt heeft – die van een intimiderende, agressieve en uiterst oninvoelbare man – maakt dat ik hem gevaarlijk vind.

Zo gevaarlijk dat ik iedereen die hulp nodig heeft bij het terughalen van een kind, en iedereen die dat doel een warm hart toedraagt, aanraad om NIET in zee te gaan met Jacques Smits en GEEN geld over te maken naar zijn stichting.
Er zijn ook anderen die u kunnen helpen en/of uw geld heel goed kunnen gebruiken.

36 Reacties

  1. Nou hehe, dit was toch al lang duidelijk!!!! Het is een kwakzalver van de bovenste plank.

  2. Beste Barend,

    Mijn dank is groot voor de plaatsing van dit artikel op jouw blog, waar heb ik deze eer aan te danken.

    En ja, voor kinderrechten en naar het buitenland ontvoerde kinderen ga ik door roeien en ruiten maar waarom? Die vraag stel jij jezelf niet en verder onderzoek naar het falende beleid van Jeugdzorg (meerdere vermoorde kinderen op hun geweten) de Raad voor de Kinderbescherming met hun foutieve rapportages (alleen zij die met hen ervaring hebben zullen dit onderschrijven) waardoor de Rechters geheel verkeerde vonnissen uitspreken en natuurlijk de Centrale Autoriteiten (die geen haar op hun tanden hebben als het gaat om de teruggeleiding c.q. repatriëring van ontvoerde kinderen omdat het een uiterst trage papiermolen is).

    Helaas heb jij de moeite nimmer genomen om ENIG onderzoek te doen naar al die falende instanties, maar dat maakt jou ook zo sterk, het is jouw mening, een mening van een blogger die niet verder kijkt dat zijn neus lang is.

    Maar nogmaals dank, ik ben en blijf de Pitbull die alleen voor resultaat gaat en niet als een toetsenbordheld achter zijn beeldscherm blijft zitten.

  3. duidelijk, Berend,

    Deze charlatan krijgt dus geen dubbeltje van mijn kerstgratificatie.
    Jacques is een gevaarlijke man, want zo'n Mossad, die gaan niet over één nacht ijs. Het zou me niets verbazen als Jacques 17 manieren weet om je zonder sporen deaud te vermoorden.

    Nee, die Jacques, die mijd ik voortaan als ware hij een pan stukgekookte spruitjes.

  4. Beste Berend,

    Het hebben van een missie, het terug halen van kinderen, is, en daar zijn we het denk ik over eens, een mooi streven.

    Dat je dan, vooral tegengewerkt door politiek, justitie en instanties harder gaat worden in je acties om je doel te bereiken is eigenlijk te erg voor woorden, want zijn het juist niet die instanties die moeten zorgen dat het kind terug komt?

    Of het altijd de juiste middelen zijn laat ik in het midden, misschien is er op dat moment geen andere keuze en moet er een beslissing genomen worden!

    Ik als ouder zou inderdaad het eerst via justitie proberen, maar als dat niet lukt zou ik zeker op zoek gaan naar andere mogelijkheden.

    Er zijn op het internet genoeg "charlatans" te vinden die zeggen hetzelfde resultaat te kunnen boeken, maar dat niet doen, dan zou ik kiezen voor een Pitbull zoals Jacques die zich wel aan zijn woord zal houden en wel alles doet om je kind terug te halen!

    Gelukkig hoeft 99,99% van de bevolking die keuze niet te maken….

  5. @Jochem Lub

    Hoezeer ik ook begrijp wat je bedoelt, een pitbull inzetten ter bescherming van een kind is een verkeerde, wanhopige keuze.

    Pitbulls zijn gevaarlijk, juist in de nabijheid van kinderen.
    Een pitbull is niet te vertrouwen.
    Het is niet voor niets dat pitbulls niet los mogen lopen.
    Er zijn al heel veel ongelukken gebeurt met 'altijd goed luisterende, trouwe en aanhankelijke' pibulls.
    Pitbulls zijn 5 jaar verboden geweest in Nederland.
    Pitbulls moeten tegenwoordig een gedragstest ondergaan.

    'Maar nogmaals dank, ik ben en blijf de Pitbull die alleen voor resultaat gaat ..' (Jaques Smits)

  6. @berend

    Misschien is de woordkeuze "pitbull" niet helemaal handig, maar als je als ouder je kind verliest, terwijl hij/zij je toegewezen is, de toekomst in moet, radeloos, met het idee dat je nooit je kind meer zal terug zien, instanties niets / weinig doen, traag zijn, laks reageren, dan neem je het heft in eigen hand.

    Ik heb het van dichtbij mee mogen (moeten) maken, geloof me, je gaat als ouder door een hel. Als er dan iemand is die, danwel gratis, dan wel tegen betaling, je kind terug kan halen, zich vastbijt in de zaak, dan doe je dat.

    En ik ben het met je eens, de tekst "het doel heiligt de middelen" gaat in mijn opinie soms ook te ver en is het moeilijk een grens te trekken, vooral als het om een particulier initiatief gaat.

    Ik denk dat ook dat jullie tussen de regels door het wel met elkaar eens zijn:

    Jacques is een volhouder, bijt zicht vast in een zaak waar justitie los laat, gebruikt middelen die eigenlijk ongewenst zijn maar op dat moment niet anders konden door gebrek aan tijd, druk, verkeerde voorbereiding, etc.

    Maar laten we 1 ding duidelijk hebben: uiteindelijk gaat het om het kind, dat het kind op een veilige plek is en zich veilig voelt!

    Ofwel, jullie hebben alle2 een groot hart voor kinderen, alleen jullie drukken dat alle2 op een andere manier uit!

    We kunnen beter elkaar helpen en gebruik maken van elkaars kennis ipv een lontje aan te steken en te zien wanneer je bom barst….

  7. Pim Uijttewaal

    14 november 2010 op 13:19

    Ik sluit me helemaal bij Jochem Lub aan. Ik heb dan nog niet het genoegen gehad om Jacques Smits irl te ontmoeten maar volg 'm al best lang op twitter en de man komt zeer bevloven over. Ook ik ben van mening dat, als het gaat om kinderen, het doel soms de middelen heiligt.

    Wie zijn wij eigenlijk om hierover te oordelen, op basis van één gesprek, ergens langs een snelweg in Nederland? Is Jacques illegaal bezig? Is er aangifte tegen hem gedaan? (even los van de Verdonk zaak..haha)

    Ik zeg thumbs-up voor Jacques. Ik ben blij dat er in Nederland nog mensen zijn die hun nek durven uit te steken.

    Pim

  8. Geachte heer Quest,

    Hier spreekt een vader van een kind dat door haar moeder is meegenomen. Weggerukt uit haar eigen land zonder dat ze daarom gevraagd heeft.
    Een kind die al meer dan een jaar in grote shock moet leven omdat ze absoluut niet begrijpt wat er is gebeurd. Waarom? en hoe het nu verder moet? Zal ze haar vader en familie in Nederland ooit nog wel zien? Waarom mag ze haar vader niet even bellen van mama? Of een briefje schrijven?

    En dan spreken we nu over de (Nederlandse) instanties. Ik kan u garanderen dat zij absoluut heel veel werk verrichten. Echter niet in het belang van een kind. Ik hoor al een jaar lang dat alles binnen diplomatieke wegen moet blijven lopen omdat anders de diplomatieke betrekkingen met het andere land op het spel komen te staan.
    "En dat mag natuurlijk niet gebeuren…toch? Mijnheer <>?

    Diplomatie betrekkingen vs het belang van een kind dus… Daar praten we hier over.

    Daar wordt dus niet aan een kind gedacht maar aan een zaak. Die ze al zoveel hebben. Daar heeft "mijn zaak" bijvoorbeeld ook een nummer gekregen…
    Elke maand krijg ik een brief van ze dat ze wederom naar het land van vermissing een request hebben gefaxt of ze al meer informatie hebben. U snapt. Er gebeurt daar helemaal niets.

    Maar goed…ik ga er even vanuit dat u ook kinderen heeft. Laten we ons een voorstelling maken. Uw kind is plotseling dood … Ja kunt u het gevoel zich goed voorstellen?

    Nou dat is de last die ik en vele ouders met mij dag in dag uit met ons mee moeten dragen…

    En dan praten we nu over Jacques Smits.
    Jacques snapt wat er met een ouder gebeurt. en snapt ook hoe belangrijk het is dat een kind weer snel en doeltreffend terug komt naar zijn of haar vertrouwde oude plekje. Om van daaruit weer een leven op te bouwen.
    En dit doet hij nooit, en ik herhaal nooit! met enig gevaar voor het kind zelf. Hij doet het juist met gevaar voor zijn eigen leven. Ik heb daar persoonlijke ervaringen mee.
    Hij doorbreekt bureaucratie waar geen enkele ouder doorheen komt. Hij laat stof opwaaien en ja hij schopt overal tegenaan. Maar ik kan u garanderen dat hij dit niet doet voor zijn eigen belang of eigen ego maar voor het belang van een kind. Iets waar de autoriteiten nooit aan denken. De zin "het belang van een kind" staat namelijk niet in verdragen staat. Wel diplomatieke betrekkingen; Bureaucratie…

    En dan u mijnheer Quest.
    Ik ben geschokt dat u dit soort blogs durft te schrijven. Het is voor mij duidelijk dat u nogal lange tenen bezit en dat Jacques hier vast op gestaan zal hebben (iets dat ik wel begrijp; ik zou er ook op hebben staan dansen met dit soort woorden)
    En nu wilt u uw gerief halen door zo'n negatieve blog over Jacques te schrijven.
    En prima als u Jacques niet mag maar ik accepteer absoluut niet dat u dat op deze manier over de rug van mijn dochter en vele andere vermiste kinderen heen doet.

    U heeft het in uw blog over een gevaarlijke man. In mijn beleving zijn juist mensen als u een gevaar.
    Uw "pleidooi" kent namelijk maar halve waarheden en vele onwaarheden en het is overduidelijk dat u niet weet waar u over spreekt.
    Ik hoop dat u zich beseft dat u geen deskundige bent op dit gebied en dat u alleen maar uw gerief probeert te halen op een man die u pijn heeft gedaan maar dat u daarbij het leven van vele (toekomstige) kinderen in de waagschaal stelt door ouders, die hun kinderen moeten missen, een verhaal voor te schotelen die op geen enkel feit berust is.

    Ik hoop met mijn reactie ouders te helpen om alsnog de juiste stap te zetten en als ze het juiste gevoel hebben om WEL met jacques Smits of zijn professionele organisatie in contact te komen op het moment dat er sprake is van een kinderontvoeringszaak of de dreiging van een kinderontvoeringszaak. Ik weet waar ik over spreek en tot nu toe is het mij elke euro waard geweest om met Jacques en diens organisatie samen te werken.

    Met Vriendelijke Groeten,
    De <> vader van een ontvoerd kind.

  9. @anoniem
    'Uw "pleidooi" kent namelijk maar halve waarheden en vele onwaarheden'

    Zoals welke?

  10. Als dit uw enige reactie betreft dan weet ik voldoende hoe u en uw hart in elkaar steken. Gegroeten & over en sluiten.

  11. Berend, mensen die Jac langer kennen weten dat hij meestal ook onder andere namen reageert om zijn verhaal kracht bij te zetten.

  12. @anoniem
    Ik vraag niet voor niets wat er feitelijk niet waar is aan mijn verhaal.
    Ik had uiteraard ook kunnen vragen of 'Anoniem' er soms bij was, maar dat vond ik wat flauw ;-)

  13. @Berend

    Ik snap geheel je standpunt, eigenlijk wilde ik niet meer reageren, daar ik op mijn laatste reaktie geen reaktie meer van je kreeg, toch wil ik het volgende kwijt:

    De Anonieme vader ken ik persoonlijk erg goed, dit is niet Jacques Smits, maar een vader van een kind dat niets liever wil dan zijn kind terug zien en haar de aandacht en liefde geven die zij verdient!

    Ik zal het je nog sterker vertellen: Ondanks de inzet van heel veel mensen en heel veel manuren is het kind nog niet gevonden. Ik kan inhoudelijk niets over de zaak vertellen, maar wat ik wel met je wil delen is dat Jacques met een kogelvrij vest heeft moeten rondlopen en met gevaar voor eigen leven op zoek is gegaan naar het kind!

    Ik vind het jammer dat deze discussie een hele andere kant opgaat dan dat ook jij wilt, want is de volgende tekst niet een citaat van jou: "Dit is Twitter, geen volksgericht." in je blog over sytze61?

    Gelden jouw stellingen ineens niet meer op je eigen blog als het gaat om Jacques Smits met teksten als: "Zo gevaarlijk dat ik iedereen die hulp nodig heeft bij het terughalen van een kind, en iedereen die dat doel een warm hart toedraagt, aanraad om NIET in zee te gaan met Jacques Smits en GEEN geld over te maken naar zijn stichting."

    Nogmaals voor de duidelijkheid: Ik ben niet Jacques Smits, ik ken hem wel, heb hem meerdere malen IRL ontmoet en hem respect voor de man omdat hij zijn eigen leven in gevaar brengt voor het welzijn van een kind!

    Laten we zinnen niet uit hun verband trekken, elkaar bekogelen met woorden, etc, maar samen, met de kracht van social media de negatieve energie die iedereen erin stopt omzetten naar iets positiefs en een duidelijk signaal afgeven aan de overheden, dat de maat vol is en dat er anders gewerkt moet gaan worden, want eigenlijk is het de erg voor woorden dat mensen zoals Jacques Smits werk hebben!

    Mocht je interesse hebben, dan wil ik je hier graag mee helpen! Ik ben makkelijk te vinden en mijn contact gegevens staan op meerdere plekken op het internet!

  14. @ Jochem

    1) Dat doet mij deugd dat het Jacques niet is. Heus, er is hier alle ruimte om te zeggen wat je er van vindt. Een 'Anonieme' reactie is lastig te beoordelen. Ik heb de suggestie bewust niet willen maken, en dat in 2e termijn wel gedaan. dat is een fout.

    2) Discussies gaan ook een andere kant op. Ik vind het bijvoorbeeld opvallend dat Jacques er voor kiest mij uitgebreid te complimenteren en te bedanken. Raar, omdat hij normaal gesproken in reacties focust op alle in zijn ogen 'fouten, leugens , onrecht en onwaarheden'. Ik vraag daar dus ook om: wat is er feitelijk niet waar van wat er staat?

    3) Ik schrijf heel duidelijk over mijn eigen persoonlijke mening. Ik doe dat, ondanks andere suggesties in de reacties, echt vanuit mijn hart.
    Ik roep niet op tot een kruistocht of een hetze, ik geef een waarschuwing. Met mijn eigen mening, mijn ervaring als drijfveer.

    4) Ik veroordeel het gedrag van Smits, ik spreek geen enkel oordeel uit over de mensen die hem inhuren. Dat doe niet ik omdat ik ook wel snap dat mensen in nood, wanhopig en onmachtig zijn.
    Ik vind het geen foute of te veroordelen keuze, ik vind het een onverstandige en gevaarlijke keuze.

    5) Er zitten lacunes in de wet- en regelgeving, dan wel in de uitvoering en handhaving. Dat weet ik echt wel. En dat is diep, diep triest.
    Dat is en blijft echter geen reden om het dan maar in eigen hand te nemen.
    En dan nog, daar ligt niet mijn waarschuwing.
    Mijn waarschuwing is een waarschuwing tegen de persoon Smits.
    Ik vind hem gevaarlijk. Niet alleen omdat hij een enorme schare vijanden weet te verzamelen (die volgens Smits altijd liegen, hem willen beschadigen, er op uit zijn hem te vernietigen en hem het leven zuur te maken) maar ook omdat hij zich in de contacten die ik met hem heb gehad van een hele kwaadaardige kant laat zien en hele bizarre verhalen vertelt.

    6)Uiteraard heeft Smits ook fans, mensen die met hem dwepen zelfs. En, mijn ego is niet zo groot dat ik dat niet zou kunnen begrijpen of terecht kan vinden.
    Maar dat zijn wel de mensen die, in de zwart – witte wereld van een louter 'je bent voor me, of je bent tegen me' voor Smit aan de GOEDE kant van de lijn staan.
    Heb je kritiek op Smit, heb je vragen bij de handelswijze van Smits dan heb je geen hart, mag je w.s. je eigen kinderen niet eens zien, zul je wel de dezelfde hobby hebben als een veroordeelde zedendelinquent, ben je sneu, dom, doe je niets voor de wereld, ben je een toetsenbordridder en ga zo maar door.

    Neem dat mee in je afwegingen.
    En dat je het niet met me eens bent, dat geeft niets.
    Zoals je ziet plaats ik dat, reageer ik er op en probeer ik met argumenten te komen.

  15. Beste Berend,

    even in reactie op uw relaas aangaande de heer Smits:

    Ik ben op zoek naar werk als full-time bodyguard.
    Mijn ervaring heb ik virtueel opgedaan met oa. Medal of Honor/ Tour of Duty en tevens heb ik een onderscheiding in Paintball behaald.
    Ik heb twee jaar in Cuba gezeten als aupair, dus ik sta wel degelijk mijn mannetje.

    Ik vraag u vriendelijk doch licht dwingend,

    heeft u behoefte aan een 1.91m lange Germaanse vechtjas ten einde u te beschermen op uw klaarblijkelijk toch wel riskante journalistieke avonturen, dan ben ik uw man.

    Mvg, van Pruikem.

  16. @ Jochem

    Ik heb nog slechts 1 opmerking:
    'waarbij Jacques getraind is en de gevaren kent'

    Dit moet in mijn ogen zijn (tenzij iemand mij het tegendeel aantoont):
    'waarbij Jacques zegt getraind te zijn en de gevaren kent'

  17. @berend

    Of Jacques getraind is, of zichzelf getraind heeft wil ik in het midden laten, want dat weet ik niet, maar geloof me, die man heeft ogen in zijn rug, ziet alles, weet wanneer hij op de juiste plekken moet zijn en wanneer hij moet bukken!

  18. Ik ken Jacques Smit niet, ik ken zijn handelwijze niet.Ik heb ook niet te maken met ontvoeringszaken. Ik wil wel graag wat kwijt en dat is dat ik begrijp dat de logge bureaucratie je kind niet of niet snel terug zal brengen. Dat is pijnlijk maar een kind terughalen met methodes die gerechtelijk gezien niet zuiver zijn vind ik ook niet in het belang van het kind. Dat resulteert namelijk weer in procedures het kind weer bij de andere ouder te brengen waarmee een gesol ontstaat waar het kind zeker niet bij gebaat is.

    Ik begrijp zeker de wanhopigheid die ouders hebben en wil daar niet over oordelen, tenslotte weet ik niet wat ik zelf zou doen maar wil je werkelijk het belang van je kind voorop stellen dan duurt eerlijk nog altijd het langst.

    Dit is overigens makkelijk gezegd want er zijn vele redenen voor kinderontvoering en ieder geval heeft een uniek verhaal maar een kind is het meest gebaat bij een terugkeer dat wettelijk gezien waterdicht is zonder risico op heen en weer geschuif.

  19. Wat mijn "hobby" is, is voor mij niet duidelijk. Dacht niet dat ik een hobby heb.

    Wat ik wel weet is dat het zeker NIET mijn hobby is om:

    – kinderen te ontvoeren;
    – kinderen te drogeren;
    – kinderen in tassen te stoppen en te smokkelen;
    – kinderen bloot te stellen aan schietpartijen.

    Meneer Smits schijnt degelijk opgeleid te zijn door de Mossad, maar zou het niet veel verstandiger zijn als meneer Smits eerst eens een pedagogische opleiding zou volgen?
    Zodat hij zich kan inleven in de gevolgen voor kinderen van zijn handelen?

    Of het kind beter af is bij de in Nederland wonende ouder kunnen hij en ik niet beoordelen.
    Wel geeft meneer Smits aan dat hij vindt dat de rechter vaak een verkeerde uitspraak doet.
    Dus het kind aan de "verkeerde" ouder toewijst?

    Uit bovenstaande reaties maak ik op dat Smits zich inzet voor het RECHT van de ouder.
    Dat dat niet identiek hoeft te zijn aan "het belang van het kind" ontgaat hem en zijn medestanders klaarblijkelijk.

    Het kind blootstellen aan bovengenoemde risico's zou wel eens veel ernstiger kunnen zijn, dan het verblijf bij de "verkeerde" ouder.

    Hoe reageren zijn medestanders als het een keer fout gaat, ten koste van een kinderleven?
    Juichen zij de werkwijze van Smits dan ook nog toe?

    Ja, ik weet het. Ik moet mijn kop dichthouden. Ik heb geen recht van spreken.
    Maar vanuit mijn betrokkenheid bij kinderen heb ik grote bezwaren tegen meneer Smits.

    En dat is MIJN mening!

  20. Beste Berend,

    Tijdens ons gesprek langs de snelweg in Apeldoorn hebben jij en de vrouwelijke gesprekspartner mij 3 adviezen gegeven, te weten:

    1. Op twitter het woord niet meer voeren namens de Stichting Kinderontvoering omdat mijn spreekwijze weerstand kan oproepen;

    2. Begeleiding zoeken in het naar buiten treden voor de Stichting Kinderontvoering;

    3. Een, voor derden mogelijk schokkend, verslag van onze stichtingswebsite verwijderen.

    Wat heb ik gedaan met deze adviezen:

    1. Op Twitter geef ik geheel geen informatie over de Stichting Kinderontvoering meer, in deze heeft Marieke (onze secretaris) het stokje volledig overgenomen onder @childrescuenl;

    2. Marieke is degene die volledig vinger aan de pols houdt als er namens de Stichting Kinderontvoering naar buiten getreden wordt, nog beter, zij is degene die 80% van deze activiteiten onder haar hoede heeft;

    3. Het mogelijk schokkende verslag is dezelfde avond van de website verdwenen.

    Ik heb mij volledig aan mijn toezeggingen gehouden, doch dat vergeet jij mogelijk te vermelden en je vergeet ook te vermelden dat jij en de vrouwelijke gesprekspartner jullie toezeggingen GEHEEL niet zijn nagekomen.

    Rest my case, waarvan akte.

  21. ik heb geen kinderen noch kunnen kinderen op enigerlei manier op affectie van mijn kant rekenen.
    In al het bovenstaande vraag ik me echter wel af waar Smits de visie en het beoordelingsvermogen vandaan haalt om te kunnen bepalen bij welke ouder het kind beter af is.

    Ik moet er bijvoorbeeld niet aan denken dat Smits na een zielig verhaal een kudde koters aflevert bij, ik noem maar iemand, een Sytze.

    In Smits zie ik een Pistolen Paultje, net zo'n karikatuur, alleen de inzet is hoger, gevaarlijk hoger!

  22. @OmeHaan,

    dank! Ik ook niet namelijk.

    Verder ben ik het geheel met u eens.

  23. Marieke van Kommer

    14 november 2010 op 22:45

    Ik durf gerust te stellen dat ik Jacques als geen ander ken.
    Ik werk 7 dagen per week (ontvoerders kennen geen weekend) nauw met hem samen.

    Jacques zou niet gevoelig zijn voor argumenten en niet open staan voor veranderingen.
    Dit is zeker niet waar.
    Ik heb zaken altijd met Jacques kunnen bespreken en als ik het niet met hem eens ben staat hij open voor suggesties.
    Zo ook die middag in Apeldoorn waar ik helaas verhinderd was maar er van alles is besproken en er adviezen zijn gegeven aan Jacques waar hij zeker wat mee heeft gedaan.
    Naar ik heb begrepen zijn er die middag ook diverse steunbetuigingen gedaan naar de stichting toe maar tot op heden heb ik als secretaris van de stichting daar nog niets van terug gezien.

    Fijn dat je in ieder geval onze missie, het terughalen van ontvoerde kinderen ondersteunt.
    Echter als jij zegt dat het doel de middelen niet heiligt dan zegt dat meer over jou dan over Jacques.
    Ik hoop werkelijk dat jij nooit in een situatie komt waar je niet weet waar je kind is, gewoon plotsklaps bij je is weggerukt en je nauwelijks of vaak geen enkel contact meer hebt met je kind.

    Jij zegt het niet eens te zijn met de werkwijze van Jacques, geweld, intimideren van mensen (lees ontvoerders) en negeren van de wet.
    Kinderen die zijn ontvoerd zijn beschadigde kinderen. Zij hebben te maken gehad met geweld, intimidatie en zijn weggerukt uit hun veilige leefomgeving en hun rechten zijn met de voeten getreden.
    Daar hoor ik je helemaal niet over Berend. Hetgeen jij Jacques verwijt hebben al deze kinderen al meegemaakt voorafgaand aan de ontvoering of tijdens of na het delict. Dit zou je niet Jacques moeten verwijten maar jij zou woest moeten zijn op de ontvoerders, degenen die dit deze kinderen hebben aangedaan.

    Ik ken de werkwijze van Jacques en als hij op een missie gaat, ben ik op de hoogte van het volledige draaiboek.
    Jacques zal altijd het belang en de veiligheid van het kind voorop stellen en nimmer een kind in gevaar brengen.
    Er is ook geen sprake van cowboy-achtige taferelen.
    Onze stichting komt pas in actie als de achtergebleven ouder een advocaat in handen heeft genomen en wij inzage hebben in alle stukken.
    Wij halen niet zo maar een kind terug en brengen het bij een ouder, daar gaat een gedegen onderzoek aan vooraf.

    Onze stichting doet veel meer dan alleen ontvoerde kinderen terug halen.
    Wij staan ouders die onze hulp nodig hebben met raad en daad bij, 7 dagen per week. Dit betekent ook dat wij nauwelijks een priveleven hebben en de stichting ons leven voor een groot deel beheerst.
    Wij hebben hier bewust voor gekozen met heel ons hart.
    Dit werk is geen gewoon werk, het is zwaar werk maar ook heel erg dankbaar werk en dit kan je alleen maar doen met gevoel en liefde.

    Jacques is de man in het veld, ik ben de basis.
    Wij steunen ouders waarvan het kind is ontvoerd en staan hen bij in hun inmens grote verdriet. Wij dienen als uitlaatklep, gaan met hun mee naar gesprekken met politie en jeugdzorg en ja halen ook kinderen terug, omdat de instanties die dit horen te doen hier zwaar verzaken.

    Ik sluit mij volledig aan bij hetgeen is geschreven door Jochem, Pim en de anonieme vader waarvan zijn kind is ontvoerd. Deze man bestaat echt, ik heb iedere dag contact met deze vader die samen met ons keihard vecht om zijn kind weer terug te krijgen en ook in zijn recht staat om zijn kind terug te halen.

    Mensen zoals Teuntje, ome Haan en Sytze ach dat zijn pas de werkelijke mensen die de boel lopen op te rooien en echt Berend ik hoop nog steeds dat ik jouw naam niet in dit rijtje hoef te plaatsen.

    Ik sta open voor een gesprek met jou, ik kan je alles vertellen over het werk wat we doen en over onze werkwijze.
    Ik hoop dat je dan inziet dat Jacques helemaal geen gevaarlijke man is en onze stichting goed werk verricht en jij uiteindelijk net als vele anderen de stichting een warm hart gaat toedragen.

    Marieke van Kommer
    Secretaris stichting Kinderontvoering

  24. De heer Smits is al geruime tijd bezig om de dochter van mijn vriend te vinden. Wat denken de mensen hier wel niet…. Denken jullie echt dat de heer Smits zonder een gerechterlijk bevel, dat het kind bij de andere ouder thuis hoort ontvoerd? Denkt iedereen nou echt dat hij ook maar iets onderneemt zonder toestemming van de ouder? Waren de autoriteiten maar zo. Vechten voor een kind wat in Nederland thuis hoort bij de ouder die zo intens verdrietig is, bij de ouder die niet eens weet of zijn kind nog leeft, bij de ouder die teneinde raad is of hij ooit zijn kind nog zal zien? En wat doet Nederland? Helemaal NIETS! Ja ze nemen je aangifte op. Ze sturen 1x per maand een fax of er al iets is. De politie stuurt na 2 maanden een brief naar de vader dat ze niets meer doen omdat de moeder niet is gevonden.
    Mijn god, wat ik er niet voor over heb om mijn vriend ECHT gelukkig te zien. Kunnen zien dat hij zijn dochter weer in zijn armen kan sluiten, dat hij voor het slapen gaan een verhaaltje kan voorlezen, dat hij zijn dochter een aai over de bol kan geven, en kan zeggen hoe verschrikkelijk veel hij van haar houd! Maar helaas hier doet Nederland helemaal NIETS aan.
    En goddank dan is er nog een man als Smits, en natuurlijk zijn stichtig. Mensen die wel voor jou willen knokken, en voor jou door het vuur gaan. Elk detail wordt met ons besproken, hij doet niets zonder toestemming van de ouder, hij haalt het kind niet eens weg zonder dat de ouder daarbij is………….. Maar goed… niemand van jullie zal dit ooit meegemaakt hebben, en uit de grond van mijn hart hoop ik dat niemand dit hoeft mee te maken. Alleen bedenk wel. Heb pas een oordeel over iemand als je de situatie kent of hebt meegemaakt.
    En nogmaals…. ik hoop voor jullie allemaal dat jullie nooit in de situatie terecht komen waar wij nu inzitten, mocht dat ooit gebeuren: dan weet ik voor 100% zeker dat jullie aan de heer Smits zullen denken…..

    M.

  25. Deze discussie valt onder de categorie: "de beste Stuurlui staan aan wal"

    Iedereen die het niet meegemaakt heeft dat je kind van je wordt afgepakt dient zich van commentaar te onthouden.

    Helaas heb ik deze ervaring wel 'mogen' opdoen en ook tegen mij zegt iedereen doe voorzichtig, stop met strijden en volg de legale weg en voeg je naar wat jeugdzorg zegt.

    Ik kan u verzekeren dat je dood gaat voor je gevoel als je kind van je afgepakt wordt en dat hoeft niet eens ver te zijn. In mijn geval 12 km.

    Mijn 12jarig zoon is direct weggelopen toen de voogd hem onverwacht van school kwam plukken. Hij kwam naar huis om zijn spullen te pakken en te vluchten. Als moeder ben ik met hem meegegaan zodat hij geen gekke dingen deed.

    Voor deze misdaad heb ik afgelopen week een dag in de cel doorgebracht.

    Ik heb iedereen in mijn omgeving nodig om mij ervan te weerhouden echt de fout in te gaan en bijv. in te breken bij mijn ex en mijn zoon te ontvoeren e.d.
    Maar de mensen die dicht bij ons staan steunen gelukkig wel mijn strijd. Doordat ze naast me staan heb ik de zotte dingen niet nodig en laat ik mij daarvan weerhouden.

    Als je het nooit hebt meegemaakt dat je kind van je weggerukt wordt geef dan geen commentaar, maar wees dankbaar en hoop dat het jou nevernooit overkomt.

    Wat het met je doet is niet te beschrijven. Ik ben uiteindelijk naar de huisarts gegaan, want je hebt het gevoel dat je stikt, dat je niet meer kunt ademen.
    Ik vermoed dat de pijn die je ervaart, de machteloosheid en de wanhoop nog erger is dan wanneer iemand overlijdt. En anders is het tenminste net zo erg.

    Als ouder ben je dan echt tot alles in staat. Op dat moment vergaat voor jou de hele wereld. Het komt uit al de vezels van je lijf. Je bent ook niet in staat om het te onderdrukken. Je hebt het geval uit elkaar te barsten. Je wilt in actie komen, maar je merkt dat je stil blijft staan, omdat je niet weet waar je moet beginnen. Je wilt gillen, schreeuwen, de wereld stil zetten, iedereen doodmeppen die in JOUW bloedeigen KIND komt.
    Het lijkt wel een OERgevoel wat bezit van je neemt. Die de leiding overneemt. Niets telt meer, alleen je kind. Het boeit je niet meer of je alles kwijt raakt. Ja je krijgt inderdaad een tunnelvisie.

    1/2, wordt vervolgd

  26. vervolg op: beste Stuurlui staan aan wal (2/2)

    En als je het gevoel hebt dat de mensen om je heen je tot de orde willen roepen, dan voel je je nog meer onbegrepen en rest je maar één ding: nog harder vechten, want zelfs je vrienden laten jouw kind in de steek.
    Dat is natuurlijk niet zo, maar je bent niet in staat om dat te merken.

    Daarom oproep aan iedereen die zo'n wanhopige ouder in zijn omgeving heeft: steun zijn strijd! En doe dat verstandig! Steun hem/haar in de dingen die wel door de beugel kunnen. Draag goede! alternatieven aan voor de extremen. Alleen dan kun je die ouder en zijn kind helpen en zal hij naar je KUNNEN luisteren.

    En 1 ding moet nou eens helder worden: zoek WEL de media, de kans dat ze komen is toch klein, ook daar ben je nummertje.
    Schrijf WEL van je af op internet. Ga NIET schelden. Maar strijd! Noem paard en rugnummer. Zeg gewoon waar het over gaat. Mensen op twitter reageren heel fijn. Op forums is dat heel wisselend. Ik ben ook totaal voor gek verklaard door mede-ouders.

    Je hoeft niet bang te zijn voor overheid en jeugdzorg. Ze bluffen! en gaan ervan uit dat wij bang zijn.
    Ze zeggen tegen mijn zoon dat hij mij niet mag bellen, want dan duurt het nog langer voordat hij mij ziet…. Hoezo kind in de strijd betrekken…. Wie haalt het in zijn achterlijke kop om een kind te chanteren met zijn bloedeigen moeder. En wie waagt het om mij te chanteren met mijn bloedeigen kind. Nou ik zal je vertellen die moet nog geboren worden!

    Na de cel heb ik een volledig contactverbod gekregen met mijn zoon. Maar ik zal je vertellen ik heb hem tot nu toe nog elke dag aan de telefoon gehad. En dankzij onze fantastische advocaat heb ik hem gister zonder weerstand onder de ogen van zijn vader doodleuk van school gehaald en gemeld dat ik hem maandag weer naar school breng.
    Contactverbod…. waar halen ze het lef vandaan. Een kind gevangen houden en isoleren van de buitenwereld. Hoe durven ze.

    Jeugdzorg belde en gaat vanwege hun eigen vrije weekend niets ondernemen….

    Zo doe je dat!!!!

    En mensen ga me maar niet naar de details vragen. Waar rook is is vuur, denkt iedereen. Dat zou ik ook doen, maar ben nu helaas een ervaringsdeskundige.

    Als jij dat niet bent, hou dan je kritiek liever voor je. Of vraag iemand om je kind te ontvoeren zonder dat jij het door hebt, dan praten we nog een keer.

    Ik heb hier geen account dus bij deze mijn gegevens. Heb je ook problemen met jeugdzorg, ots of is je kind uithuisgeplaatst, reageer op mijn blog. Er zijn mensen die je kunnen helpen.

    Mijn twitter: stiefgezin
    Mijn blog: http://stiefmoeder.punt.nl
    (omdat ik niet weet of hier urls goed door komen: stiefmoeder-punt-nl)

  27. vervolg van: beste stuurlui staan aan wal (3/3)

    Na de cel heb ik een volledig contactverbod gekregen met mijn zoon. Maar ik zal je vertellen ik heb hem tot nu toe nog elke dag aan de telefoon gehad. En dankzij onze fantastische advocaat heb ik hem gister zonder weerstand onder de ogen van zijn vader doodleuk van school gehaald en gemeld dat ik hem maandag weer naar school breng.
    Contactverbod…. waar halen ze het lef vandaan. Een kind gevangen houden en isoleren van de buitenwereld. Hoe durven ze.

    Jeugdzorg belde en gaat vanwege hun eigen vrije weekend niets ondernemen….

    Zo doe je dat!!!!

    En mensen ga me maar niet naar de details vragen. Waar rook is is vuur, denkt iedereen. Dat zou ik ook doen, maar ben nu helaas een ervaringsdeskundige.

    Als jij dat niet bent, hou dan je kritiek liever voor je. Of vraag iemand om je kind te ontvoeren zonder dat jij het door hebt, dan praten we nog een keer.

    Ik heb hier geen account dus bij deze mijn gegevens. Heb je ook problemen met jeugdzorg, ots of is je kind uithuisgeplaatst, reageer op mijn blog. Er zijn mensen die je kunnen helpen.

    Mijn twitter: stiefgezin
    Mijn blog: http://stiefmoeder.punt.nl
    (omdat ik niet weet of hier urls goed door komen: stiefmoeder-punt-nl)

    w.s. ga ik een stuk van deze reaktie ook op mijn blog zetten, want had ineens inspiratie om dingen te beschrijven, wat ik nog niet had gehad.

  28. oeps mijn berichten zijn er dubbel ingekomen.
    excuses daarvoor
    hopelijk kan de webmaster dat corrigeren

    (stief)Moeder

    NB.
    Iemand vraag of Smit wel beoordelingskundig is. Nou in ieder geval meer dan een vragensteller ;)

  29. Ik heb de dubbelingen er even uit gehaald.

  30. Jacques Smits is een gore stalker, die de hele dag niets anders doet dan mensen stalken en beledigen. Daarbij maakt hij verschillende nepaccounts aan, die precies dezelfde tweeten. Als je hem blockt, dan gaat hij gewoon door, want via nieuwe nepaccounts weet hij altijd weer tot je profiel door te dringen. Je kunt immers niet elke nieuwe volger uit voorzorg gaan blocken. Meneer Smits schrijft hij ook blogs, waarin hij de grootste onzin beweert en als je reageert dat het niet waar is, haalt hij reacties die hem niet zinnen gewoon weg. De eerste keer dacht ik dat dit per ongeluk was, maar toen Smits voor de derde keer mijn reactie op 1 van zijn gore blogs weghaalde, wist ik zeker dat hij niet alleen een stalker is, maar ook nog bijzonder laf en oneerlijk. Tot slot: als je het allemaal niet gelooft, google gewoon op de naam “Jacques Smits”, dan kom je bijzonder veel schokkende info tegen.

    Maria

  31. Frappant dat die Smits zich inzet voor ontvoerde kinderen en een warme sympathie heeft voor pedoseksuelen.

  32. how low can you go….zoveel accounts voor één persoon. Puur om te trollen.

    één ervan @Jaqueline_Hoer ! Een persoonlijkheidsstoornis misschien?

    http://batgirl666.blogspot.nl/2013/05/tibaert-stalkclub-en-de-fake-accounts.html

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.