Eén reden om wel naar Den Helder te gaan. IJs van W. Laan

Den Helder. Je moet er niet willen wezen. En Berend kan het weten, hij is er geboren en getogen. Het ligt een beetje ‘boven de boomgrens’, Den Helder. En sinds mijn oma niet meer leeft heb ik er ook niets meer te zoeken. Alhoewel, er is één reden die het ritje toch de moeite waard maakt.

Op zondag reden wij met z’n zessen in de Ami Break naar de Brakkeveldweg. Het verplichte uitje naar opa en oma. Wanneer we boften, dat wil zeggen, als het mooi weer was, dan kregen wij van oma een paar kwartjes en mochten wij een ijsje halen. Mijn opa was het daar nooit mee eens, maar dat heeft mijn oma nog nooit ergens van weerhouden.

Van de Brakkeveldweg naar de Keizerstraat was toen een hele stap. Nu, jaren later, is ook Den Helder veel kleiner geworden. Ik denk dat je er met een kwartiertje wel bent.
IJs van Wim Laan. Niet van die andere Laan, nee beslist van Wim Laan. Twee grote mysterieuze, vaal gele ijsmachines. En Wim Laan met een grote houten stok met plastic spatel. In die machines werd ijs gedraaid. Vers ijs. En met die grote spatel wordt het ijs uit de machines geschept.
Alleen dit beeld al maakt het de moeite waard om een ijsje te halen bij Wim Laan in Den Helder.

Dat dit ijs niet alleen in mijn herinnering het beste ijs is heb ik vorig jaar gecontroleerd. Met mevrouw en de kindertjes Quest in de Buick naar Den Helder.
(Uiteraard een bewakingsfirma ingehuurd ter bescherming van de Buick, maar dat terzijde.)
Het meest mooie was wel dat, in tegenstelling tot de algehele verpaupering van de Keizerstraat (dat was vroeger toch de duurste straat van Den Helder?) de ijssalon van Wim Laan nog altijd even mooi is. Volgens mij is er zelfs nauwelijks iets aan veranderd. Dezelfde ijsmachines (begin jaren ’60) staan nog altijd op dezelfde plaats.
Het was dus een feest van herkenning. Zowel de salon, als de smaak van het ijs.
Geweldig.

Dus, lieve mensen.
Mocht u toch, om welke reden dan ook, deze zomer naar Den Helder moeten, loopt u dan de Keizerstraat eens in. Stap in de ijssalon van Wim Laan en koop eens een mooie hoorn met vers ijs en laat Wim hem even in de warme chocolade dippen.
Echt, zelfs Den Helder ziet er dan vrolijk uit!

2 Reacties

  1. Beste Berend,

    Vandaag heb ik je leuke blog gelezen. Het doet mij deugd om te zien dat je nog steeds zo van het ijs kan genieten.

    Mocht je deze zomer nog een keer in de zaak zijn, verwijs even naar je blog.

    In ieder geval bedankt voor de complimenten! Tot het volgende ijsje!

    Met vriendelijke groet,

    Wim Laan

  2. Geen gewoon ijs, nee……….banketbakkersijs van Laan. Romig en vol van smaak. Dat vergeet je nooit meer. Ja, de tijd van vroeger. En dan spreek ik over 1952 zo ongeveer.

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.