Verse Pasta

Wie een keer echte verse pasta heeft gegeten zal beamen dat al die goeiekope, gedroogde bende in van die zakkies smaakt naar plastic. En, mocht u zover nog niet zijn: probeer het dan eens. Het is echt niet moeilijk, het kost echt geen uren tijd en uw pasta beleving zal met een factor 10 verbeteren.

Tsja, je hebt wel een pasta machine nodig. Eens. Berend heeft er een van de Aldi. Voor € 9,95. En daar doet hij al jaren mee. En, ik denk dat er ook best wel een paar op Marktplaats staan.
Heb je geen pasta machine? Lees dan even verder, misschien raak je er wel van overtuigd dat je er een aan moet schaffen.

Vers pastadeeg kost je aan arbeid niet meer dan een minuut of 20. Een minuut of 10 voor het kneden en een minuut of 10 voor het draaien. Je moet wel op tijd beginnen, het deeg werkt wat makkelijker wanneer het een uurtje rust in de koelkast.
Je hebt niet meer nodig dan bloem, zout en eieren. Je mag er veel meer in gooien, maar daarover later meer.
Een pasta deeg maakt Berend zo:

Per 100 gram bloem een flink ei. (Of, voor een rijkere, meer gele pasta 100 gram bloem en 2 eierdooiers.) De Questjes zijn met z’n vijven, ik gebruik 6 ons bloem.
Doe de bloem in een kom, maak een kuiltje en strooi wat zout. Breek de eieren. Roer met een vork tot de bloem heel grof met de eieren vermengd is. Nu even kneden en klaar is Klara. (O ja, heb je een broodmachine? Met standje deeg kneden? Dan kan de hele boel daar ook in hoor ;-) Maak een bol van het deeg, strooi er wat bloem over en doe de bol in een afgedekte kom een uurtje in de koelkast.

Nou. Makkelijk toch?
Je kunt aan het deeg van alles toevoegen als je dat wilt. Bijvoorbeeld verse kruiden als basilicum. Of fijngehakte spinazie. Of olijven- of andere tapenade. Wees wel voorzichtig; natte ingrediënten toevoegen kan betekenen dat je een eitje minder moet gebruiken.

Nu is het deeg klaar en moet er een pasta gedraaid worden. Er van uitgaande dat je zo’n eenvoudig pasta trekkertje hebt; rol gewoon zelf het deeg uit! Die machientjes hebben wel een rollertje, maar dat is onnodig gedoe. Berend doet het zo:

Sla de bol plat. Strooi wat bloem op je aanrecht, de eettafel, de werkbank of een andere vlakke ondergrond. Pak een deegroller (of fles)en rol het deeg uit tot een grote pizza. Omdat je die grote rol niet dun genoeg rolt snij je een reep af, en rolt deze nog wat verder uit. Nu trek je de repen door de pasta machine en hangt de pasta aan een stokkie. (Een stokkie? Ja, een stokkie. Berend heeft een plankje met 2 rechtopstaande stokkies en een dwarsstokkie. Kosten: € 0,0.)

Als de pasta hangt kan het de pan in. maar het hoeft niet. Je kunt het rustig een paar uur laten hangen. wanneer het helemaal droog en hard is kun je het zelfs, mits droog en koel opgeborgen, best een paar weken bewaren.

Het koken van verse pasta is een echt feest. Het heeft maar een paar minuten nodig en ook aan het kook vocht kun je van alles toevoegen.
Berend gooit er meestal wat verse kruiden, wat eigengemaakte diep gevroren bouillon blokjes en een scheut olijfolie in. En zout uiteraard.
Laat de pasta even uitlekken, blus hem in het vergiet desnoods even af (dan gaart het niet meer door) en serveer de pasta.

De eerste keer dat u dit doet eet u de pasta alleen met wat verse peterselie en basilicum. Snijdt de kruiden helemaal fijn en strooi deze over de pasta. Een scheutje olijfolie en dan verse Parmezaan er over.
Echt, u weet niet wat u proeft!

Onderstaande foto is een pasta met wat eenvoudige toevoegingen. Wat ik gedaan heb is dit:

Maak een koekenpan warm en snijdt ondertussen een paar tenen knoflook aan plakjes. Snijdt een vers rood pepertje aan kleine stukjes (haal de zaadjes er uit), halveer wat olijven en voeg wat stukjes gedroogde tomaat toe. Doe alles in de hete pan, zonder olie. Laat dit rustig grillen. Zet na een minuut of 5 het gas hoog en knijp een citroen uit boven de pan. Lekker sissen die handel.
De pan droogt direct weer op, en dan is uw pasta vulling bijna klaar.
Pak wat rucola en/of andere sla, breek dat ik kleine stukjes (scheur het dus uit elkaar).
Gooi de gegrilde ingrediënten en de sla bij de pasta, schep door elkaar en u bent klaar om te eten.
O ja, en op deze foto ziet u een gerookte forel naast de pasta. Gaat heel goed, maar achteraf vond ik hem overbodig. Hij is van zichzelf al lekker genoeg zo.
Beter waren wat kappertjes geweest.